Eerst Zeeland zien en dan …….

Omdat we deze keer eens echt stil wilden staan bij onze trouwdag had ik een paar daagjes Zeeland geboekt. Normaal zijn we niet zo trouwdag-vierderig. Niet dat ik niet stil wil staan bij allerlei memorabele dagen, maar dat kan ook zonder veel poespas. Ik heb een van onze dochters eens de gordijnen ingejaagd door op haar vraag wat we gingen doen op onze trouwdag te antwoorden: "we gaan ontbijten bij Ikea en lunchen bij de Makro". (We hebben het nog gedaan ook.)

DH wilde graag de Maasvlakte zien en had bedacht dat het misschien leuk was om op de heenweg daarlangs te gaan. Ik vond het een gewaagde onderneming, maar vooruit, ik doe niet moeilijk. We moesten naar Schouwen Duiveland en in principe is dat wel te doen. Maar zoals altijd begon de reis met vertraging omdat DH eerst echt nog even ergens langs wilde. Het was dus al later dan gepland, maar dat mag de pret niet drukken. We hadden prima weer, dus rijden maar. DH heeft een erg geavanceerd duur navigatiesysteem in de auto laten inbouwen, maar eigenlijk vertrouwd hij niet op die dingen. Kaarten, dat is je ware. En omdat kaarten je ware zijn, zit ik altijd braaf naast hem met een kaart op schoot, met mijn vinger bij de plaats waar we rijden (of in ieder geval ergens in de buurt). Maar ja, omdat mannen altijd roepen dat vrouwen en kaarten niet echt een match zijn, (er zijn natuurlijk uitzonderingen en een ervan ben ik) vertrouwd hij eigenlijk alleen op zichzelf. En daar gaat het regelmatig mis. Zo ook nu. In de buurt van de Moerdijkbrug ging DH voor de eerste keer in de fout, volgens hem moesten we Zierikzee aanhouden. Hoe ik hem ook vertelde dat dit een fout was, helaas hij zou en moest richting Zierikzee in. Oeps, foutje zag hij toen we van de snelweg waren. Geen punt, we gingen er zo weer op. Enfin, ik heb kennis gemaakt met Moerdijk, een leuk plaatsje, maar niet my cup of tea. Dus weer gedraaid, en geprobeerd de snelweg weer op te komen. Om een lang verhaal kort te maken, we kwamen uiteindelijk in de richting van Spijkenisse. Toen was het inmiddels half 3 en we moesten nog echt wel een stuk rijden. De zon trok weg en het werd steeds donkerder. De lucht zag er dreigend uit. Heel raar, tot ik opmerkte dat de lucht donkerder werd van al die rook uit die door een behoorlijke hoeveelheid schoorstenen werd uitgebraakt. De volgende foto heb ik vanuit de auto gemaakt, kijk maar zelf, het lijkt wel of we in noodweer terecht kwamen.

Nu is januari in Zeeland niet meteen een grandioze combinatie, maar ach, wat is te combineren met januari in eigen land? Je kunt ervan uitgaan dat het koud is, maar daar kun je de kleding op aanpassen, dus we wilden graag droog weer. We kregen koud, droog en zelfs behoorlijk zonnig weer! Dus dikke kleding aan en naar het strand.

Ik had voor alle zekerheid een stitcherie meegenomen, maar daar ben ik niet aan toegekomen.

De keuken van het hotel was voortreffelijk. Ik ben niet zo’n grote eter, maar ik heb van alles wat er geserveerd werd genoten! We vonden het zo lekker dat we meteen voor gereserveerd hebben voor de volgende dag.

De tweede dag hebben we een bezoek gebracht aan Walcheren (Veere, Middelburg en good old Vlissingen). Weer een frisse dag, met helaas wat minder zon, maar ook weer een dag met een randje.

 

Donderdags (21 januari) moesten we weer terug want DH moest repeteren voor het concert in mei.