Soms erger ik me wild aan mezelf. Ik ben van nature een georganiseerd type en heb mijn eigen systeem van opbergen. Lang geleden heb ik me al aangewend om een “terugvindsysteem” op te zetten i.p.v. een “opbergsysteem”. Het verschil tussen deze twee systemen is dat het eerste voor iedereen duidelijk in elkaar zit en het tweede alleen voor de maker van dit systeem.
Op mijn werkkamer heb ik dus alles in bakken, laden en sinds kort ook in koffertjes. Ik ben sinds een tijdje helemaal weg van die dingen en koop alle koffertjes die ik tegen kom. Wat in de laden en bakken zit is vrij overzichtelijk, vooral omdat de bakken doorzichtig zijn. Ik heb mijn FQ’s op kleur opgeborgen, er zijn aparte bakken voor batiks en country stoffen en ik heb de lopende projecten ieder in hun eigen bak zitten.
Op de project bakken staat keurig wat er in zit, zodat ik in een oogopslag zie welke bak ik nodig heb. Als ik naar een Bee ga en ergens aan wil werken hoef ik alleen die betreffende bak maar mee te nemen, dan heb ik alles meteen bij elkaar.
Alleen, die koffertjes! In de loop van de tijd stopte ik allerlei dingen in verschillende koffertjes. Toen er nog maar twee of drie waren was dat te overzien, maar hoe meer koffertjes ik verzamelde, hoe lastiger het werd om alles terug te vinden. Toen heb ik er maar labeltjes aan gemaakt. Ik vond die ouderwetse labels wel aardig, misschien iets te groot, maar nu kan ik tenminste zonder leesbril lezen wat er op staat en wat in welk koffertje zit.
Ik heb een heerlijk lichte werkkamer, het liefst zit ik op dit plekje want ik kijk uit over de hele straat. Vooral in de lente als al het frisse nieuwe groen weer tevoorschijn komt is dat genieten.
De linker tafel is in hoogte verstelbaar, gewoon op een knopje duwen en de boel gaat omhoog of omlaag. Als ik de tafels even hoog laat staan heb ik een werkblad van meer dan 3 meter lang en 1 meter breed. Heerlijk om aan door te quilten.
Aan de andere kant, met de rug naar het raam staat mijn pc. Handig om iets op te zoeken of even mijn mail te beantwoorden als ik even pauze neem.
Alleen moet ik er wel steeds opletten dat ik niet de tijd vergeet als ik aan het surfen sla. Er zijn zo veel leuke en interessante dingen te vinden op het internet dat de tijd voorbij lijkt te vliegen.
Zo alles is weer aan kant en overzichtelijk. Ik kan alles weer vinden zonder eerst allerlei bakken en koffertjes te moeten openen. Nu nog tijd vinden, ik ben bang dat ik vergeten heb waar ik dat heb opgeborgen…….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat je ervan vindt.