Van waar ik blij van wordt…..

Vanochtend liep ik in alle vroegte – 6.15 uur – in mijn tuin. Het was nog fris, de lucht was schoon en er stond een beetje wind. Ik ben heel erg fel in het onderhoud van de planten die in potten staan, ik vertroetel en verzorg ze en houd het waterpeil op orde. Ik was bezig om wat oude, verwelkte bloemetjes uit een plant te halen, toen mijn oog toevallig viel op de eerste papavers die open waren. Ineens realiseerde ik me dat ik daar heel blij van werd.

Altijd sta ik weer versteld van de perfecte kleur en de dikte (of dunheid?) van het blad. Het doet me denken aan crêpepapier, ook zo fijn en kwetsbaar. Blijkbaar levert papaver goede kwaliteit voor honing want de bijen kruipen er bij bosjes in en uit. Als je goed kijkt zie je dat op de foto.

Niet alleen de papaver stond te pronken, de pioenroos – mijn favoriete bloem – stond trots met een van zijn knoppen wijd open. Nog meer om blij van te worden!

Na al dat moois maakte ik een heerlijke koffie verkeerd en zat vanachter glas (want het was nog echt fris) al het moois te bewonderen. Omdat het – volgens de weersvoorspelling – de laatste mooie dag van deze week zou zijn, haalde ik het beddengoed af en draaide snel mijn eerste was. Tijdens het wasproces kon ik mooi even naar het tuincentrum, want in mijn roos op stam zit iets wat er niet hoort te zitten. Wat het precies was wist ik niet, dus nam ik maar een takje mee in een doosje. Van de uitslag hiervan werd ik minder blij, maar er was gelukkig iets aan te doen, dus proberen we dat maar eens. Natuurlijk ben ik even langs de hele kleurenpracht aan planten gelopen en heb me niet kunnen inhouden. Ik heb lupines en malva gekocht. Van ieder een roze en een paarse. (Zou ik iets met roze hebben?)

Nog net voor de was aan de lijn kon stonden de planten in de border, weer iets om blij van te worden.

Het zal wel verschrikkelijk ouderwets zijn maar lakens die lekker buiten in de zon en de wind hebben gewapperd voelen toch anders aan dan lakens die in huis of in de droogtrommel zijn gedroogd. Weer iets om blij van te worden.

Het was zo’n lekker weer dat ik besloot op mijn fiets naar Dorry te rijden, ik had nog een lapje nodig voor mijn Hearts Desire. Ze had bijna hetzelfde rose Lecientje dat ik nodig had, was dat even boffen! Weer iets om blij van te worden. En omdat ik in een quiltwinkel net zoiets is als een kind in een snoepwinkel kon ik het niet laten om nog wat andere stofjes uit te zoeken.

Dolblij met mijn nieuw verworven schatten fietste ik de bijna 10 kilometer terug naar huis, mijn mp3 spelertje aan, de wind in de rug, de zon op mijn haren, dit was gewoon een hele dag om blij van te worden…..